بهار با تمام زیبای هایش بار سفر بست و جای خود را به فصل کار و تلاش روستاییان داده است.
یادش به خیر اولین هفته ای که معلم انشا در پاییز وارد کلاس می شد می گفت برای هفته بعد موضوع انشایمان این است که فصل تابستان را توصیف کنید یا اینکه در تابستان چه کردید!

تابستان با گرمایش، آفتابش، آفتابگردانش، بستنی خنک، میوه های آبدار، تعطیلات و سفرهای تابستانه، کنکور، استخر، دریا، آبتنی و بالاخره تلاش برای فرار از گرمازدگی و لذت بردن از روزهای آفتابی تابستان با گذراندن تو یه گوشه دنج خنک برای هر کسی تجربه و روایتی رو در پی داره که هر کدام شنیدنی، دیدنی و فراموش نشدنی است  اما این فصل در روستا برای اهالی آن زیبا  و دلنشین تر است اما نه با بستنی و استخر بلکه با کار و تلاشی که نتیجه زحمات یک ساله ی خود را خواهند دید .
پایتخت طبیعت کردستان با منظره های بکر و زیبا، چشم هر بیننده و گردشگری را مجذوب خود می کند.

سرخی و سبزی برگهای درختان در فصل تابستان علاوه بر زیبایی شگفت انگیزی که دارند نشانه ای از تکامل گیاهان هستند که 35 میلیون سال قبل آغاز شده است.

در این فصل اهالی غیر ساکن روستا از جای جای کشور دوباره گرد هم می آیند و روزهای گرم تابستان را در روستای مادری و البته خنک خود می گذرانند.

حضور پر رنگ جوانان در تابستان نشان از پویایی و روحیه جوان روستا برای ادامه حیات خود میدهد . ،جوانانی که با حضور خود در باغات و کار و تلاش در کنار بزرگان روستا این غیرت را از خود نشان داده اند که هیچ گاه کار را عار ندانسته و از هیچ گونه تلاشی برای آبادانی روستا دریغ نمی کنند.

- شنا کنید.

بر اساس تحقیقات دانشگاه کارولینا، همه ورزش ها تاثیر یکسانی در احساس جوانی ندارند.

در این تحقیق که بر روی چهل هزار زن و مرد 20 تا 90 ساله انجام گرفت، مشخص شد که شناگران نسبت به دوندگان و پیاده روی کنندگان، 50 درصد کمتر می میرند.

2- ازدواج کنید.

تحقیقی در دانشگاه شیکاگو مشخص کرد ازدواج کردن باعث می شود زنان 4 سال و مردان 10 سال جوان‌تر گردند.

تحقیقات ده ساله بر روی مردان 45 تا 59 ساله که بیشتر از یک کار هیجانی در هفته داشتند، نشان داد که مرگ‌ومیر در آنها  50 درصد کمتر از افرادی می باشد که یک کار هیجانی در ماه داشتند.

اما تمام ازدواج ها این طور نیستند. ازدواج ناموفق می تواند استرس زیادی داشته باشد و به سلامت افراد آسیب بزند. برای همین طلاق می تواند بهترین راهکار برای ازدواج ناموفق باشد.

3- خوب بخوابید.

مطمئنا این را می دانید که باید 7 تا 8 ساعت در شبانه روز بخوابید تا خطر ابتلا به سرطان را کم کنید، از پرخوری جلوگیری کنید و خیلی فواید دیگر. همه این ها افزایش دهنده طول عمر می باشند.

اما اگر از قرص خواب برای خوابیدن استفاده می کنید، باعث افزایش خطر سرطان و مرگ زودرس می شوید.

یکی از راه های خوب خوابیدن و خواب عمیق داشتن، ورزش کردن می باشد.

این نکته را به یاد داشته باشید که بین زمان ورزش و خوابیدن در شب، باید حداقل سه ساعت فاصله باشد، زیرا اگر بلافاصله بعد از ورزش، به رختخواب بروید، از آنجایی که انرژی شما زیاد شده است، سخت تر به خواب می روید.

4- داوطلب کاری شوید.

اگر برای انجام کاری داوطلب شوید، علاوه بر آنکه به سلامت روانی خود کمک می کنید، سلامت جسمی خود را نیز حفظ می نمایید.

داوطلبان مشتاق تا 63 درصد مرگ‌ومیر خود را به عقب می اندازند.

داوطلبان، دارای توانایی بالاتر برای انجام کار و همچنین افسردگی کمتری می باشند.

5- نخ دندان بکشید.

هر شب، برای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن وقت بگذارید تا طول عمرتان بیشتر شود.

مسواک زدن باعث می شود دهان شما تمیز و خوشبو شود.

با مسواک زدن تنها 40 درصد از آلودگی ها و جرم های دهانی را حذف می کنید.

تجمع جرم ها و پلاک های دندان باعث بروز بیماری های لثه ای مانند ژنژیویت و پریودنتیت می شود.

این بیماری های التهابی می تواند باعث باریک شدن عروق و افزایش بیماری های قلبی-عروقی گردند.

6- با دیگران رفت و آمد کنید.

تحقیقات نشان داده است که معاشرت هم بر روان و هم بر جسم افراد تاثیر مثبت می گذارد.

روابط اجتماعی قوی باعث افزایش سلامت مغز، افزایش خلق و خو و افزایش اعتماد به نفس می شود.

احتمال مرگ و میر در افراد منزوی نسبت به افراد معاشرتی 22 درصد بیشتر می باشد.

7- چای سبز بنوشید.

تحقیقات نشان داده است افرادی که روزانه سه فنجان و یا بیشتر چای سبز می نوشند، جوان‌تر و سالم‌تر می باشند.

آنتی اکسیدان موجود در چای به کاهش سرطان، دیابت و بیماری قلبی کمک می کند و از تخریب سلول ها جلوگیری می نماید.

8- مغزتان را تحریک کنید.

میزان سن تنها با بدن سالم محاسبه نمی شود، بلکه مغز نیز در این رابطه دخیل است.

آلزایمر و بیماری های تحلیل برنده مغز از عوامل کاهش طول عمر می باشند.

اگر از عضلات ذهنی خود روزانه استفاده کنید، می توانید این بیماری ها را از بین ببرید.

برنامه غذایی سالم داشته باشید، یک زبان جدید را یاد بگیرید و ... . با این کارها طول عمر خود را زیاد می کنید.

عیداز ماده عود به معنی بازگشت است و واژه فطر از فطرت به معنی سرشت؛ بنابراین عید فطر یعنی بازگشت به فطرت و سرشت، بازگشت از این نظر که آیا رابطه انسان با فطر پاک انسانی به صورت درست و صحیح برقرار است یا نه؟  آیا اعماق آن روح و فطرت پاکی که پروردگار عالمیان به انسان عنایت فرموده است بر اثر حجابهای جهل، انحراف و گناه، زنگار بر رویش نشسته، در کلاس ماه مبارک رمضان زنگارهای آن زود شده است یا نه؟ اگر چنین است باید اول نجات و آغاز پیروزی بر طاغوت نفس را در یکم شوال در نماز عید فطر اعلام نموده و جشن بگیرند به این عنوان که آنچه در ماه مبارک رمضان آموخته اند و در راه خود سازی و بهسازی بکار برده اند ابراز دارند. با کلمات و حرکات. بلکه در قلب و درون وجودشان با تمام وجود احساس و با شعار آمیخته با شعور و ندای برون و درون که خدا بزرگتر از آن است که توصیف گردد، آری چنین است معبودی جز خدای یکتا بی همتا نیست، خدا بزرگتر از آن است که وصف شود و حمد وسپاس اختصاص به ذات منزه خدا دارد به خاطر اینکه ما را به راه پاکسازی و انسان سازی هدایت کرده است و شکر ایزد متعال را که امت را بهترین جمعیت و امت قرار داده است. رمضان اندک اندک به پایان می رسد مسلمانان و روزه داران در مکتب رمضان و روزه در سایه سار قرآن و نیایش ها و تقویت ایمان و اعتقاد و صبر و اراده پس از اموختن و یادگیری به خود سازی پرداخته اند، حال جشن می گیرند و اعلام می دارند که در راه پر فراز و نشیب جهاد اکبر با گام های محکم و استوار عبور کرده و به مقصد رسیده اند، چرا که برای انسان عود به خویشتن فرارسیدن بهار معنویت است مانند درختانی که پس از پشت سر گذاشتن زمستان سرد و سخت به بهار رسیده اند و در مسیر شکوفایی قرار گرفته اند به راستی چه عیدی شیرین تر و چه موقعیتی بالاتر از بازگشتن به خویشتن و پیروزی بر نفس سرکش اماره  در دین مبین اسلام به طور رسمی ها عید وجود دارد عید فطر- عید قربان- عید غدیر و عید جمعه.

عید قربان جشن ایثار و فداکاری ست و بنده مسلمان در این رابطه به خود باز می گردد آیا به ماهیت چنین عیدی رسیده یا نه آنگونه که حضرت ابراهیم خلیل(ع) قهرمان توحید رسید.

عید غدیر جشن ولایت و امامت است.

عید جمعه بازگشت به خویشتن است که نقش بسار مهمی در پیشبرد و اهداف وصول به مقصود که همانا برقراری اتحاد و یک رنگی و همدمی مسلمانان است و بزرگترین برکات را برای مسلمین به ارمغان می آورد ولی در نگاه دقیق تر می توان به این حقیقت پی برد که اگر عید فطرت و خود سازی نباشد اعیاد دیگر تکمیل نخواهد شد اگر چنین روزی یعنی عید فطر و زندگی انسان تحقق یابد همه روز ها عید است چنان که  امیر بیان حضرت علی (ع) می فرماید:

«امروز تنها عید کسانی است که روزه آنها در پیشگاه خدا پذیرفته شود و عبارت شبانه آنها مورد پذیرش خداوند قرار گرفته و هر روزی که گناه نکنی روز عید تو است.»

 نویسنده: غریبه رحیمی

این روزها فاصله شما تا غذای مورد علاقه‌تان (قورمه‌سبزی، قیمه، خوراک و هر چه فکر کنید) تنها به اندازه نزدیک‌ترین سوپرمارکت نزدیک منزل، خرید و گرم کردن غذاهای آماده خوردن است؛ حتی لازم نیست به فکر دم کردن چلو باشید؛ در فروشگاه‌ها پلوی دم‌کشیده هم پیدا می‌شود!

البته فقط غذاهای آماده و نیمه‌آماده نیستند که این روزها در بازار موجود است؛ از انواع سبزی‌ها و مواد اولیه پخته یا نیمه‌پخته گرفته تا پیاز داغ هم تولید شده که برای پخت غذای خانگی کافی است چند دقیقه‌ای آنها را با هم مخلوط کرده و خیلی سریع یک غذای خوشمزه روی میز ظاهر شود.

اما آیا می‌توانیم با بهانه‌های کمبود وقت، بی‌حوصله بودن و... قید غذاهای تازه خانگی را بزنیم و قفسه‌های آشپزخانه را با همین غذاهای آماده پر کنیم؟ اصلا این غذاها چطور تهیه می‌شوند که می‌توان خارج از یخچال و برای مدت طولانی نگهداری شوند؟ آیا خاصیتی هم در این غذاها باقی مانده یا همه‌اش فدای فرآوری‌های رنگارنگی شده که طی آماده‌سازی‌ به کار رفته؟

برای پیدا کردن پاسخ این سؤال‌ها و بسیاری سؤال‌های دیگر با دکتر آراسب دباغ‌مقدم، عضو هیات علمی دانشگاه، متخصص علوم و صنایع غذایی و بهداشت مواد غذایی گفت‌وگو کردیم که نتیجه‌اش را در ادامه می‌خوانید.

 

خورش و پلوی کنسروی بخوریم یا نه؟!

کنسروها به لحاظ بسته‌بندی به چند دسته تقسیم می‌شوند که بعضی از آنها مانند ماهی تن بسته‌بندی فلزی دارند و برخی دیگر مانند همین خورش‌ها و پلوها، بعد از گذراندن حرارت 120 درجه سانتی‌گراد و از بین رفتن میکروب‌های مضر و بیماری‌زای داخل‌شان در ظروفی موسوم به آلومینیوم استرال بسته‌بندی می‌شوند و برای مواقعی که افراد از منزل دور هستند، مثلا مسافرت، کوهنوردی و... بعد از گرم کردن طبق دستور العمل درج شده روی بسته‌بندی، قابل مصرف هستند. در کل مصرف مداوم کنسروها توصیه نمی‌شود چراکه در حرارت بالایی که در تهیه کنسروها به کار گرفته می‌شود، درصدی از مواد مغذی هم از بین می‌روند و هیچ‌وقت کنسروها را نمی‌توان از لحاظ مغذی بودن مواد غذایی با غذای تازه خانگی مقایسه کرد. همچنین در صنعت ممکن است برخی دستور العمل‌های تغذیه‌ای رعایت نشوند؛ مثلا در منزل از روغن‌های باکیفیت‌تر، به میزان کمتر استفاده می‌شود و حتی افراد با توجه به مشکلات و بیماری‌های‌شان مثلا نمک کمتری به غذا اضافه می‌کنند و ... اما در کارخانه‌ها دستور کلی برای تهیه غذاها وجود دارد که معمولا روغن و نمک زیادی به مواد اضافه می‌شود چراکه حضور این 2 ماده غذا را خوشمزه‌تر می‌کند. حال اگر قرار باشد فرد یا خانواده‌ای به طور مداوم از این کنسروها استفاده کند، ضمن اینکه ذائقه‌شان -  به خصوص ذائقه بچه‌ها که تاثیرپذیرتر است - عوض می‌شود، مواد مغذی به قدر کفایت به بدن‌شان نمی‌رسد و در طولانی‌مدت قطعا فرد را با مشکل مواجه می‌کند، بنابراین استفاده همیشگی از کنسروها به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

کنسروها نگه‌دارنده دارند؟

به طور معمول هیچ‌کدام از این مواد نگه‌دارنده ندارند چراکه روش‌های نگهداری طولانی‌مدت مواد مختلف است و در مورد کنسروهای غذا هم از روش‌های مختلف گرم کردن مانند پاستوریزه کردن (دمای کمتر از 100 درجه سانتی‌گراد) یا استرلیزه کردن (دمای بالای 100 درجه سانتی‌گراد) استفاده می‌شود. به کارگیری دمای حدود 120 درجه سانتی‌گراد برای استریل کردن کنسروها باعث می‌شود تمام میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا از بین بروند و معمولا برای کنسروها استفاده از نگه‌دارنده ضرورتی ندارد. همچنین در سیستم سرمایش هم با سرد کردن ماده غذایی جلوی رشد و تکثیر میکروب‌ها  گرفته  می‌شود و به این ترتیب باز هم مواد احتیاجی به نگه‌دارنده ندارند. پس از این بابت نیازی به نگرانی نیست .

نیمه‌آماده‌ها بهترند

معمولا در صنعت غذا برخی خوراک‌ها را به صورت نیمه‌آماده روانه بازار می‌کنند که درحال حاضر بیشتر این غذاها با روش IQF منجمد شده‌اند. سیب‌زمینی، پیازداغ، میگو و... هم روش فرآوری‌شان کاملا متفاوت از روش آماده‌سازی کنسروهاست و از همین IQF بهره برده‌اند. این مواد بعد از گذراندن فرآوری نسبی، نیمه سرخ شدن و ... با روش انجماد به سبک IGF (تونل انجماد فوق سریع) منجمد می‌شوند. با این روش انجماد کیفیت مواد غذایی خیلی خوب حفظ می‌شود و بعد از یک مرحله سرخ شدن کوتاه‌مدت، آماده مصرف هستند. در مقایسه با کنسروها، مواد غذایی که به روش IQF منجمد شده‌اند، کیفیت بهتری دارند چراکه ویتامین‌ها و مواد مغذی‌شان بهتر حفظ می‌شود و مصرف این غذاها مشکلات کمتری برای افراد ایجاد می‌کند؛ چون معمولا فرآوری آنچنانی نمی‌شوند و با تکنولوژی امروز صنعت غذا، فعلا انجماد بهترین روش حفظ کیفیت موادغذایی محسوب می‌شود.  با این حال برای بچه‌ها بهتر است غذا به صورت تازه تهیه شود تا بیشترین مواد غذایی به بدنش برسد و دچار مسمومیت نشود و بعضی از این کارخانه‌ها به لحاظ بهداشتی هم در شرایط مناسبی نیستند.

هرغذا چقدر در فریزر بماند؟

مواد غذایی بسته به نوع‌شان برای مدت‌زمان‌های متفاوتی قابل نگهداری در فریزر هستند اما به طور کلی بیش از 2تا 3 ماه نمی‌توان غذای پخته شده را در فریزر نگهداری کرد. از آنجا که گوشت با پخته شدن، یکسری از مکانیسم‌های دفاعی خود را در برابر میکروب‌ها از دست می‌دهد، نباید برای مدتی طولانی فریز شود و جدا از بحث سلامت، گوشت‌هایی که برای مدت طولانی در یخچال و فریزر می‌مانند، تغییر طعم خاصی می‌دهند که اصلا جالب نیست.

به چاشنی‌های کارخانه‌ای اعتماد کنیم؟

همه ما باید تا جایی که می‌توانیم به سیستم تولید مواد غذایی اطمینان کنیم و در نظر بگیریم که تمام مواد غذایی که آرم وزارت بهداشت را دارند، مسلما تحت نظارت لازم و صحیحی هستند و با وجود اینکه همیشه ممکن است تعداد اقلیتی در هر صنفی تقلب کنند، نباید زیاد نگران ماهیت و سلامت این چاشنی‌ها باشیم. البته در صنعت غذا معمولا از این چاشنی‌ها و ادویه‌های آماده استفاده نمی‌شود و معمولا چوب، ریشه، ساقه یا برگی که برای تهیه ادویه‌ها مصرف می‌شود و کارخانه‌ها یا هتل‌ها و رستوران‌های باکیفیت، چاشنی‌های‌شان را خود آسیاب و تهیه می‌کنند.

آداب فریز کردن غذا در منزل

اگر به هر دلیلی فردی نمی‌تواند غذای تازه بپزد و میل کند یا در واقعی مجبور به فریز کردن غذای پخته می‌شود، بهتر است این کار را به شیوه‌ای اصولی انجام دهد تا ضمن حفظ مواد مغذی خوراک‌ها، احتمال ایجاد مسمومیت و... هم در غذای فریز شده کاهش یابد. برای این کار باید بعد از آماده‌سازی غذا، کمی صبر کرد تا حرارت غذا پایین بیاید چراکه منجمد کردن غذای داغ هم به یخچال آسیب می‌رساند و هم تعادل سرمایی غذاهای موجود در فریزر را به هم می‌زند. بعد از پایین آمدن حرارت غذا، آن را به مقادیر کوچک تقسیم کنید. بهتر است همین مقادیر کوچک را نیز در ظروف مدور که درهایی کاملا محکم دارند، نگهداری کنید تا سرما به صورت یکنواخت به تمام نقاط غذا برسد. چراکه مثلا در ظروف مستطیل‌شکل از یک ضلع غذا سریع‌تر سرد می‌شود و به این ترتیب کیفیت غذای منجمد پایین می‌آید.

برای گرم کردن مجدد غذای فریز شده هم باید غذا به مقدار مصرف از فریزر خارج و گرم شود؛ گرما حتما باید به 65 درجه سانتی‌گراد برسد تا اگر میکروبی در غذای فریزشده رشد کرده باشد، از بین برود.

برخی از انسان ها انرژی بسیار خوبی دارند. بودن در کنار آنها یا حرف زدن با آنها حس بسیار خوبی به انسان منتقل می کند و به اصطلاح حالت با آنها خوب است. شادمانی ناخواسته ای که از وجود و انرژی های آنها دریافت می کنید به قدری ارزشمند است که اثر آن برای مدت ها باقی می ماند. این آدم ها باید در زندگی انسان حضور گسترده ای داشته باشند. به اصطلاح همیشه باید یک کپسول انرژی در جمع های دوستانه باشد تا موجب روحیه بالای باقی افراد بشود.

اصولا چه تیپ آدم هایی این انرژی ها را دارند؟ 9 تیپ شخصیتی هستند که حضور آنها در زندگی انسان ها لازم است.

در زندگی به این آدم‌ها نیاز دارید

1.    فردی که الهام بخش باشد
بعضا به این آدم ها «رول‌مُدل» هم می گوییم. انسان هایی که الگوی دیگران هستند. خوب است آدم در زندگی فردی را به عنوان الگو انتخاب و از او پیروی کند. اگر این انسان بسیار موفق و آگاه باشد شما را نیز به سمت پیشرفت و کسب اطلاعات بیشتر سوق می دهد. با پیروی از الگوهای رفتاری او، شما نیز می توانید در زندگی شخصی، فردی یا حرفه ای شاهد پیشرفت های بسیاری شوید. حتی برخی افراد با شخصیت بسیار مثبت و زیبااندیش، به طور غیرمستقیم موجب رشد روحی اطرافیان می شوند.

2.    فردی که به شما شهامت بدهد
در زندگی همه ما افرادی حضور دارند که دایم در حال نظر دادن هستند. گاهی نظراتشان خوب و کاربردی است و گاهی انسان را به سمت مشکلات بیشتر سوق می دهند. شما باید فردی را در زندگی داشته باشید که کمترین اشتباه را از او دیده باشید و اگر شما را به سوی انجام کاری تشویق کرد و سوق داد،  این اعتماد را داشته باشید که مسیر درستی است. کسی که شهامت ریسک های سازنده را به شما بدهد. واقعا آدم در زندگی به یک مشوق نیاز دارد تا به اهداف خود برسد.

3.    فردی که موجب آرامش شما بشود
در مواقع سختی و ناراحتی، حضور انسان های آرامش‌بخش بسیار دلگرم کننده است. اینکه انسان بداند فرد یا افرادی در زندگی او حضور دارند که می توانند وقت هر دلتنگی یا مشکلی در کنارشان باشد، باعث می شود تا با انرژی بیشتری تلاش کند.  حتی در ساده ترین مسایل زندگی همچون تصادف هم وقتی بدانید دوستی هست که وقتی به او زنگ بزنید، خودش را سریع به شما می رساند، مایه آرامش است.

4.    سنگ صبور باشد
پیدا کردن این آدم در این زمانه سخت است؛ فردی که بتواند بدون غرض و بی منت حرف ها و درددل های شما را گوش کند، بسیار دشوار است. انسان ها عموما عادت دارند برای هر حرفی که می زنید،  یک نظری بدهند. اما انسانی که بتواند شنونده خوبی باشد کم و نادر است. گاهی انسان به نصیحت نیاز ندارد. فقط فردی را می خواهد که با او حرف بزند. فردی که حرف هایش را بشنود.

5.    فردی که نیمه گمشده شما باشد
همه انسان ها در دنیا یک نیمه گمشده روحی دارند. نیمه گمشده روحی، کسی فراتر از یک دوست ساده است. این فرد می تواند با همه وجود همه احساسات شما را درک کند. حتی تله پاتی قوی ای هم با شما دارد و می تواند حتی از راه دور احساسات شما را حس کند. در کنار این افراد احساس راحتی بسیای دارید.

6.    برادر بزرگ تر
همه زنان در زندگی خود به مردی نیاز دارند که رابطه عاشقانه میان آنها برقرار نباشد. مردی که فقط دوست و آشنای او باشد تا بتواند او را از هر نوع اشتباهی دور نگه دارد. فردی که او را حمایت کند. این مرد می تواند برادر بزرگ تر باشد که همیشه احترام و علاقه منطقی و غیرعاشقانه میان آن ها برقرار است.

7.    عاقل مرد
همه مادر زندگی به افرادی نیاز داریم که منطقی باشند. عاقل و منطقی بودن به سن ارتباطی ندارد. اگر چنین فردی را در زندگی خود پیدا کنید، می توانید دیدگاه خود به زندگی را تغییر دهید. می توانید در مواقع بلاتکلیفی و عدم توان برای تصمیم گیری درست از آنها کمک بگیرید.

8.    فردی که حس مسوولیت را در شما تقویت کند
باید در زندگی فردی را داشته باشید که همیشه به شما شهامت بدهد. فردی که بتوانید در مورد اهداف خود برای او بگویید و با حمایت و پذیرفتن برخی از مسوولیت های این مسیر، به شما کمک کند تا برنامه های خود را اجرایی کنید.

9.    فردی که همکار یا هم‌پیشه شما باشد
شغل و حرفه در زندگی فردی انسان ها نقش بسیار مهمی دارد. تقریبا ما بیشتر زمان خود را در محل کار سپری می کنیم. پس باید بتوانیم در این محیط دوستانی داشته باشیم که بتوانید در مورد مشکلات کاری با او حرف بزنید. اعضای خانواده اصولا یا به شنیدن مسایل کاری تمایلی ندارند یا نمی توانند نظر درستی بذهند زیرا در محیط کار حضور ندارند. بنابراین، گاهی لازم است کسی را داشته باشیم که بتوان در مورد کار با او حرف زد.