شأن ومقام انسان وابسته به کردار و گفتار اوست.هر چقدر عمل انسان پسندیده­تر و خدائی ­تر باشد،شأن و مقامش نیز والاتر و هر چه از  ارزش­های انسانی فاصله بگیرد، به همام میزان از شأن و مقامش کاسته می­شود.

حضرت فاطمه معصومه (ع) نمونه بارز این شأن و مقام الهی است. از آن­جا که این بانوی بزرگوار عبد مخلص خداوند و به مقام «فناء فی الله» رسیده بود، ده ها سال قبل از ولادت این بانوی بزرگوار ،از سوی ائمه معصومین (ع) به ولادت چنین بانوی ارجمند مژده داده شده است .

قاضی نورالله شوشتری – در کتاب مجالس مؤمنین- از امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود:

«آگاه باشید! برای خداوند حرمی است وآن مکه است و برای رسول خدا (ص)حرمی است وآن مدینه است و برای امیر مؤمنین علی (ع) حرمی است وآن کوفه است و (قم) نیز کوفه کوچک است. بدانید که بهشت دارای هشت در است که سه در آن از (قم)گشوده می شود. آگاه باشید !در «قم»بانویی از فرزندان من که نامش (فاطمه) است از دنیا می رود، ودر آن شهر به خاک سپرده می شود . بانویی که به شفاعت او در روز قیامت همه شیعیانم وارد بهشت می شوند »

                                                                    (54درس از سیره عملی حضرت فاطمه معصومه (س).ص57)