باید بدانیم که به جای انتقام می‌توانیم کاری کنیم که نتیجه مثبت‌تری دارد و آن گفتن این که شما را می‌بخشم. در صحنه زندگی اجتماعی بشر، کمتر کسی را می‌توان یافت که از عیب پاک بوده و از لغزش مصون باشد. اگر کسی بخواهد آزار و اذیت و لغزش دیگران را تلافی کند و از او انتقام بگیرد، صحنه زندگی را جهنم سوزانی از خشم و نفرت فرا می‌گیرد. افرادی می‌توانند از خطای دیگران چشم‌پوشی کنند که عزت نفس بالایی داشته باشند و از اخلاق بزرگواران بهره‌مند باشد،و هراندازه که بیشتر عفو و گذشت کنند بر عزت و کرامتشان افزوده می‌شود. امام صادق (ع) می‌فرماید:«عَلَیکُمْ بِالْعَفْوِ فَإِنَّ الْعَفْوَ لَا یزِیدُ الْعَبْدَ إِلَّا عِزّاً فَتَعَافَوْا یعِزَّکُمُ اللَّهُ». شما را به عفو و گذشت سفارش می‌کنم همانا عفو و گذشت عزت بنده را می‌افزاید. پس از اشتباهات همدیگر بگذرید تا خداوند شما را عزیز کند.

زرگترین فایده عفو و بخشش ایجاد تعادل در زندگی فردی و اجتماعی می‌شود. تعادل اجتماعی موجب بهبود روابط با دیگران و کاستن از روش‌های نامطلوب تخلیه هیجانی مانند انتقام، بدگویی از دیگران و افترا و حسد که همگی موجب به هم خوردن ارتباط افراد با دیگران است می‌ شود و تعادل فردی موجب جلوگیری از اضطراب، افسردگی، بدبینی به دیگران و محفوظ ماندن از عوارض روان‌تنی بیماری‌ها می‌باشد.