تصویر: 

مردم کردستان همزمان با ماه مبارک رمضان با برپائی آئین هایی از فرهنگ و رسوم غنی کردستان ، ماه میهمانی خدا را رقم می زنند.

بعد از نیمه ی شعبان و جشن های آن نوبت استقبال از ماه رمضان می شود ، چیزی که سبب برتری این ماه نسبت به دیگر ما ه های سال می شود آیین ها و سنت های ویژه ی آن ، روزه داری و لطف بی نهایت خداوند در این ماه است .

در میان اقوام ایرانی آیین های ویژه ای برای این ماه وجود دارد که همگی نشانه ی علاقه و عشق مردم این دیار به مذهب شان است .

رمضان در فرهنگ عامه ماهی بزرگ و ارزشمند است بنابراین برای استقبال از آن آیین های ویژه ای در کردستان برگزار می شود .

مردم استان کردستان با رسم دیرینه ای جهت آمادگی بیشتر برای ورود به ماه میهمانی خداوند چند روز آخرماه شعبان را با روزه داری به استقبال ماه مبارک رمضان می روند.

ماه رمضان که فرا می رسد ندای مرحبا مرحبا با آهنگ  و وزن خاصی درمساجد و مصلاهای استان کردستان گوش نواز می شود وبا این نوای دلنشین فرا رسیدن ماه برکت و رحمت را به مردم اطلاع می دهند تا جشن و شادی برپاکنند.

با ادای لفظ مرحبا مرحبا به ماه رمضان خوش آمدگویی می کنند و پیش از نمازهای مغرب هم مساجد تکایای استان کردستان پر از دعاهای مذهبی واشعاری در مدح رسول گرامی اسلام می شود و تا نیمه ماه مبارک رمضان به اوج خود می رسد.

در گذشته های دور مراسم های بسیاری برای استقبال از رمضان برپا می شد که نشانه ی عظمت و بزرگی این ماه در فرهنگ  ماست .

ماه رمضان در کردستان همراه با آیین بومی و محلی خاصی است ، در روستاها، افراد مسن حدود یک ساعت قبل از اذان صبح با دعا و مناجات به درگاه خدا و به اصطلاح محلی (شَوخوانی) با صدای بلند اهالی روستا را بیدار می ‌کنند.

در گذشته در روستاهای کردستان خانه تکانی رسم مهم برای استقبال از رمضان بوده است و تقریباٌ همه ی خانواده ها به خانه تکانی قبل از رمضان توجه داشته اند .

نظافت اماکن عمومی ، مساجد ، تکیه ها و ... رسم دیگری بوده است که امروزه نیز رایج است اما در گذشته رونق بیشتری داشته است .

از جمله سنت های رایج دیگر ، تهیه ی مواد غذایی است که هنوز هم این سنت در بعضی از روستاها باقی است و رسم بر این بود که بسیاری از خانواده ها در روزهای آخر ماه شعبان نان (کولره کوچک) را می پختند  زیرا اعتقاد داشتند که این  کولره با نان  سایر روزهای سال تفاوت داشت و پر مایه تر بود .

از دیگر سنت های خوب مردم گذشته در کردستان و در ماه مبارک رمضان ، مراسم آشتی کنان بود زیرا هر ساله در آستانه ی رمضان بزرگان هر منطقه به سراغ خانواده هایی می رفتند که با هم کدورتی داشتند و آنها را برای ورود به ماه رمضان آشتی می دادند و اعتقاد داشتند کسانی که با وجود کدورت وارد رمضان شوند عباداتشان قبول نخواهد شد .

گرفتن روزه در آخرین روز شعبان نیز از آیین های دیگری است که هنوز هم این رسم وجود دارد .

نخستین شب ماه رمضان هر شب، برخی از مردان خوش صدا پس از نیمه شب سه نوبت به بالای بام خانه خود می روند و با صدای بلند به خواندن ادعیه و اشعاری نیایشی می پردازند و با این عمل، علاوه بر نیایش، جهت تدارک سحری مردم را از خواب بیدار می کنند. در زمان های قدیم، شب خوانی معمولا در سه نوبت انجام می گرفت که هر کدام نمودار وقتی از سحرگاهان بود،

مراسم شوخوانی (شب خوانی) که برای بیدارکردن مومنان در روستاها و محلات شهرهابرای راز و نیاز و تدارک سحری انجام می شد ، خوشبختانه هنوزهم در برخی از روستاها شاهد این آیین هستیم.

آش رشته، نان، پنیر و سبزی، حلوا، خرما، فرنی ، زولبیا و بامیه، قوت افطار مردم این خطه است.

حال که خوان رحمت الهی گشوده می شود، همه آنها که در انتظار فرصتی برای زدودن زنگار گناه از دل های خود بوده اند به امید مغفرت، دل و زبان خود را به روزه می آزمایند، حلاوت لحظات سحرگاهی و افطار لذت ماه رمضان را بر روزه داران صد چندان می کند.

منبع : سایت آفتاب دل