ورزش سنتی زورخانه ای از جمله ورزشهای کهن و قدیمی است که همچنان طرفداران و علاقمندان خود را حفظ کرده است.
به گزارش خبرنگار آفتاب دل ، سوم شهریورماه 92 مصادف با 17 شوال در تقویم ملی مذهبی کشور بنام روز گرامیداشت فرهنگ پهلوانی و زورخانه‌ای نامگذاری شده است.
ورزش سنتی زورخانه ای از جمله ورزشهای کهن و قدیمی است که همچنان طرفداران و علاقمندان خود را حفظ کرده است
ورزش زورخانه‌ای در اصل تداعیکننده فرهنگ اصیل پهلوانانی و فتوت و جوانمردی است و تک‌تک حرکات و حتی نرمش‌هایی که در اجرای این ورزش انجام می‌شود، دلایل و استدلال‌های خاص به خود را دارد
زورخانه، قلب پر تپش تربیت جوانمردان است زورخانه‌ها در ورودی کوتاهی دارند، به‌گونه‌ای که فردی که وارد یا از آن خارج می‌شود، ضرورتا خم می‌شود. این نوع معماری دارای فلسفه‌ای انسانی و بسیارزیبایی است، زیرا شخص در هنگام ورود به زورخانه، بدون زبان و کلام به دیگران ادای احترام می‌کند واین‌گونه فضا و ترکیب زورخانه در کلیت خویش، فضای نیرومندی و فروتنی است
جلوی در زورخانه که می رسی صدای دلنشین ضرب مرشد هنوز چند قدمی به ورودی در مانده است به گوش می رسد صدایی که نشان دهنده ی این است که زورخانه جای پهلوان‌پروری است، جای اسطوره‌پروری، جای رستم و پوریای ولی. جای تختی و سنت‌هایی که در دل مردم جای داشته است.
این ورزش که سابقه تاریخی آن از ایران باستان تاکنون به ما رسیده، آداب و رسوم خاصی دارد و ورزشکاران این رشته همیشه روح مردانگی و جوانمردی را در کالبد جسم و روح خود پرورش می‌دهند تا به تبع آن در جامعه این فرهنگ والا گسترش یابد
با تمام سابقه و پیشینه تاریخی که ورزش باستانی در کشور ما دارد، این روزها کمتر از روح پهلوانی در رشته‌های مختلف ورزشی حرفی به میان می‌آید و فتوت و جوانمردی که در نزد ورزشکاران سال‌های قبل ایران‌زمین بوده به ندرت قابل لمس است
کمرنگ شدن پرداختن به پرورش جسم در کنار تربیت روح موجب شده تا خود ورزش باستانی و زورخانه‌ای هم با استقبال از سوی جوانان مواجه شود و با وجود تعداد بسیار زیاد زورخانه در سطح کشور، میانسالان و موی‌سپیدان این رشته به ورزش و فعالیت این رشته می‌پردازند
ورزش قهرمانی که از پایین‌ترین سطح خود باید از مسابقات مدارس آغاز شود و تا بالاترین سطح مسابقات المپیک با حضور ورزشکاران تمام کشورهای دنیا آنقدر درگیر کسب عنوان و مدال و رده‌بندی امتیازی شده که پهلوانی و روح بزرگ جوانمردی در رشته‌های ورزشی آن به سختی قابل لمس و رؤیت است
زندگی قهرمانی یک ورزشکار که در بالاترین سطح رقابتی رشته خود و کسب عنوان و مدال در مسابقات جهانی یا بازی‌های المپیک به آن می‌رسد در صورت وجود امکانات و همچنین توانایی و قابلیت بدنی مناسب کمتر از هشت سال است، اما زندگی یک پهلوان محدود به زمان و مکان نیست
شاید بارها و بارها این جمله «پهلوانان نمی‌میرند» در محافل ورزشی از زبان بزرگان و دست‌اندرکاران ورزش شنیده شده است، اما باید دید این روزها پهلوانانی که در قبل ارج و قرب فراوانی در بین افراد جامعه داشته‌اند، جایگاه خود را دارند؟
در چند سال اخیر فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای کشور در تجلیل و تکریم پیشکسوتان این رشته اقداماتی را انجام داده و برای گسترش فرهنگ پهلوانی در سطح عموم جامعه برنامه‌های خوبی را تدوین و اجرایی کرده که امیدواریم به زودی شاهد بازگشت به گذشته پرافتخار ارج نهادن به فرهنگ والا و ارزشمند پهلوانی در بین ورزشکاران، مربیان و دست‌اندرکاران ورزش باشیم
اهالی رسانه به خصوص ورزشی‌نویسان در فرهنگ‌سازی در اعتلای فرهنگ پهلوانی می‌توانند یکی از عوامل تأثیرگذار جامعه باشند و برای اثبات اینکه ورزش باستانی و پهلوانی با جوانمردی و راستی عجین شده با قلم خود رسالت خود را انجام دهند
با اندکی درایت مسئولان و دست‌اندرکاران امر ورزش و اصحاب رسانه به راحتی می‌شود به همه نشان داد که پهلوانی فقط یک ورزش نیست بلکه فرهنگ و مرام است که باید در الگوسازی آن از هیچ کوشش دریغ نشود.
انتهای پیام/
