شهادت متاع گرانبهایی است که هر کس قدرت خریداریش را ندارد، شاهدی قدسی است که همگان لیاقت و هم آغوشی با او را نمی یابند، شیرینی شهد شهادت را به هر کسی نمی چشانند. حضرت علی(ع) آن یکه تاز عرصه عشق و شهادت مبنای شهادت طلبی و دست یابی به این فوز اعظمی را این چنین ترسیم می فرماید و صفات عاشقان عرصه ایثار و شهادت  را اینگونه بیان می دارد و شور و شوق خود را به آن طبق توصیف می فرماید( مجاهدان شهادت طلب چنان به سوی خدا پر می کشند که تشنگان به جانب آب. بهشت در پرتو آذرخش نیزه هاست. امروز خبرها در بوته آزمون ارزیابی می شوند و به خدا قسم که شوق من به صحنه ی نبرد و شهادت و رویارویی با دشمن بیش از شوقی است که آنان به زندگی خود دارند ).امیر مؤمنان مولای متقیان(ع) در طول حکومت خود همواره هم آغوش با تنهایی و غربت بود. ناپایداری و سست عنصری یارانی که در هنگامه های سخت عقب نشینی کردند و تنهایش گذاشتند و فرمان و دستور مولایشان را تبعیت نمی کردند اینها همه سینه پر درد علی (ع) را می فشرد و قلب نیرومندش را به درد جانکاه مبتلا می ساخت تا آنجا که در آغوش کشیدن مرگ را از هر چیزی خوشتر می داشت و از خداوند چنین درخواست می کرد از خدا می خواهم که به زودی از یاران چنین آسوده ام کند، به خدا سوگند اگر رویارویی با دشمن و رسیدن به فیض عظیم شهادت را امید نداشتم با این شور و شوق خود را برای مرگ آماده نمی کردم.

شهادت چنان عظیم الشان و ارزشمند است و اسلام عزیز به این مرگ سرخ باعزت چنان عظمتی بخشیده است  و از آن آرمانی بلند متصور است این شهادت خواهی و طلب آرمان بلند در سخنان مولا علی (ع) پژواکی پر تلألؤ یافته و در میدان جهاد و پیکار به دعای اصلی حضرتش مبدل گشته است .

در روز تاریخی جنگ احد پس از پایان آن سرنوشت ساز و شهادت دهاتن از یاران با وفای پیامبر(ص) هنگامی که مولا علی (ع)بر اینکه چرا سعادت شهادت نصیب او نگشته تأسف می خورد پیامبر گرامی اسلام (ص) به ایشان فرمود: علی جان تو در آینده به شهادت خواهی رسید.

 مرگ سرخ در راه خدا زیباترین و برترین گونه جان سپردن به معبود است و ارزشی بس بالا دارد و زلالترین و ناب ترین تصویر را ترسیم می کند و امیر المؤمنان علی (ع) مرگی این سان را آرزو می کند و در انتظارش به سر می برد و چنین می فرماید : سوگند به آن که جان علی در دست اوست هزار زخم شمشیر بر من آسانتر از مرگ در بستر است، که نه در، راه پیروی از خداست.

حضرت علی(ع) در دوران پر تلاطم و پر فراز و نشیب خود همواره به شهادت می اندیشید و آنچه از آن نیرو می گرفت و جانش را صیقل می داد امید به شهادت در راه خدا بود. این کلام زیبا از مولای علی (ع) است که می فرمود به خدا سوگند اگر این امید نبود که در یکی از دیدارهای سخت که با دشمنان اسلام در پیش است شهادت را نصیبم کند اسب خویش زین کرده و از میان شما برای همیشه کوچ می نمودم و دیگر تا ان زمان که نسیمی از شمال یا جنوب بوزد شما را طلب نمی کردم. جنگ نهروان پایان یافت و علی (ع) به مراکز خلافت خود کوفه مراجعت فرمود ولی عده ای از خوارج که در نهروان توبه کرده بودند دوباره زمزمه مخالفت سر دادند و بنای آشوب و فتنه انگیزی گذاشتند. فراریان و فتنه گران خوارج، مکه را مرکز فعالیت خود گزاردند و سه نفر از آنان به نام های عبدالرحمن ابن ملجم مرادی و برک ابن عبدالله تمیمی و عمر ابن بکر تمیمی در یکی از شب ها گرد هم آمدند و تصمیم به قتل سه تن گرفتند که عبارت بودند از علی(ع) ،معاویه و عمرو عاص که به گمان آنان منشأ اختلافات و فتنه ها بودند .در این میان قتل علی(ع) آن امام پاکی ها را عبدالرحمن ابن ملجم عهده دار شد و برای انجام این مأموریت به کوفه شتافت. ابن ملجم آن نگون بخت تاریخ در بیستم شعبان سال چهلم هجری به قصد آنجام مأموریتش به کوفه آمد در خانه اشعث ابن قیص سکنی گزید و در همان جا با قطام آشنا شد و چنان دل به او بست که عنان اختیار از کف داد و از این رو از قطام خواستگاری کرد. قطام که پدر و برادرش در جنگ نهروان کشته شده بودند شرط ازدواجش را کشتن مولی خوبان علی(ع) قرار داد و عبد الرحمن نیز که سخت در دام عشق قطام گرفتار شده بود شخصی به نام شبیب ابن بجره را با خود همراه ساخت  و بدین گونه قتل راد مرد تاریخ و امیر خوبی ها و امام موحدان تدارک دیده شد و اسفناک ترین و جنایت بار ترین واقعه تاریخ به وقوع پیوست.

مواد لازم :

طرز تهیه :
تمام مواد را داخل یک کاسه ریخته و خوب با هم مخلوط کنید .
حدود 20 عدد گوشت قلقلی درست کنید .
آنها را به سیخ چوبی بکشید . ( 5 عدد سیخ چوبی )
گوشتها را روی حرارت کباب کنید .

داستان مشترک بسیاری از رابطه‌های عاشقانه این است که فردی را می‌بینیم که ظاهر و رفتارش به دلمان می‌نشیند و سپس احساس می‌کنیم دوست داریم بار دیگر هم او را ببینیم.

در واقع حدس می‌زنیم شاید بتوانیم یک رابطه عاشقانه را با او تجربه کنیم اما هنوز اطمینان نداریم. فقط یک احساس مبهم و خام شکل گرفته است. این مرحله یکی از مهم‌ترین زمان‌های عشق است. زمانی است که هنوز عشقی شکل نگرفته اما خیال‌پردازی در مورد عشق وجود دارد. بسیار پیش می‌آید که انسان‌ها خود را با واقعیت رابطه رویاروی نمی‌کنند و در این مرحله شاعرانه و خیال‌پردازانه می‌مانند. در تب و تاب معشوقی می‌سوزند که او بی‌خبر از احساس آنهاست.

تصویری شورانگیز و پر از مهربانی از یک لبخند یا یک نگاه معشوق در ذهن نقش می‌بندد و دستمایه خیال‌پردازی‌های دور و دراز عاشقانه می‌شود. یکی از آسیب‌های عشق، گسستگی از واقعیت رابطه و سیر در دنیای خیال است. پدر و مادر‌هایی که اجازه رابطه مشروع و تحت‌نظارت، در چارچوب قانون و اخلاق اسلامی را با جنس مخالف به فرزندانشان نمی‌دهند، گاهی این مشکل را پیچیده‌تر می‌کنند. باید قبول کنیم که عشق اگر صرفا در عالم خیال باشد، خطرناک می‌شود. رابطه، موهبتی است که انسان‌ها را وارد دنیای واقعیت‌ها می‌کند. بیشتر جانفشانی‌ها (شما بخوانید خودآسیبی‌ها) برای عشق به‌وسیله کسانی انجام می‌شود که عشق را در عالم خیال تجربه کرده‌اند، نه در یک رابطه واقعی.

 رابطه به ما این مجال را می‌دهد که از خیال‌پردازی‌های موهوم عاشقانه نجات پیدا کنیم. حال این سوال پیش می‌آید که چقدر در رابطه خودمان را به دیگری نزدیک کنیم؟ خیلی وقت‌ها ممکن است پس از یک ملاقات احساس کنیم که چیزی که نامش «عشق» است، در ما شکل گرفته و بخواهیم آن را ابراز کنیم. فرستادن پیامک عاشقانه پس از اولین ملاقات یکی از این رفتار‌هاست؛ رفتاری که مصداق از سر دیگر بام فرو افتادن است. عشق، دلدادگی در یک فیلم هندی نیست، عشق نزدیک شدن عمیق دو انسان به یکدیگر است. این نزدیک شدن به شناخت و مطالعه فرد دیگر نیاز دارد. آنهایی که زودهنگام و پیش از شناخت کافی ابراز عشق می‌کنند، کسانی هستند که عشق را جدی نمی‌گیرند. آنها افراد خودمحوری هستند که به خودشان و نیاز شخصی‌شان به عشق ورزیدن توجه می‌کنند، نه به شکل‌گیری یک رابطه عمیق و منحصربفرد عاشقانه و انسانی. آسیب جدی‌تری که ممکن است در عشق پیش بیاید، نزدیک شدن زودهنگام و ناسنجیده جسمانی است.

متاسفانه در جامعه ما هر دو سر طیف دیده می‌شود؛ هم آنهایی که آنقدر از برقراری رابطه واقعی خودداری می‌کنند که عشقشان خیالی و مجازی می‌شود، هم آنها که ناسنجیده و زودهنگام وارد رابطه جسمانی می‌شوند. عشق ارتباط دو انسان در سطح دو جسم نیست، عشق ارتباطی عمیق و ماندگار است که در سطوح عمیق‌تر روان انسان‌ها شکل می‌گیرد. درست است که یک عشق طبیعی با تمایل‌های جسمانی همراه است اما لازم است این ارتباط بسیار با احتیاط و سنجیده تا زمان حصول اطمینان از پیدایش یک عشق راستین به تعویق افتد. یکی از آسیب‌های عشق، بی‌اهمیت دانستن آن و برخورد با آن به‌عنوان یک پدیده سطحی از سر ولنگاری و سهل‌انگاری است.

تما درباره بلوغ های ضروری برای ازدواج شنیده اید. بلوغ جسمی، بلوغ اجتماعی، بلوغ فکری، بلوغ اقتصادی و بلوغ عاطفی. بلوغ هایی که اگر به آنها نرسیده باشید، زندگی مشترک می تواند به کامتان تلخ شود.

داشتن حریمی خصوصی در روابط با اطرافیان یکی از نشانه های بلوغ و استقلال عاطفی به شمار می رود. هر چند حریمی که در ارتباط با همسر وجود دارد متفاوت با دیگران است.

مشخص کردن حریم در روابط باید از همان ابتدا صورت گیرد. در غیر این صورت، اگر بعدتر بخواهید برای همسرتان حریم شخصی خود را تعریف کنید، به مشکل برخواهید خورد. همسرتان فکر می کند دارید او را از زندگی خود کنار می زنید و احساس پس زده شدن پیدا می کند. درباره خانواده همسر هم به همین شکل.

داشتن حریم خصوصی باعث می شود کمتر در مسایل خانواده دو نفره شما سرک بکشند و اجازه دهند مسایل تان را خودتان حل کنید.

بنابراین همین حالا که ابتدای راه هستید، این حریم را برای خودتان مشخص کرده و به حریم همسرتان احترام بگذارید. همسرانی که هیچ حریم خصوصی برای خود و همسرشان قائل نیستند غالبا در روابط خود با همسرشان دچار سوءتفاهم هایی جدی می شوند.
 
حریم خصوصی یا بی اعتمادی؟
برخی فکر می کنند وجود حریم خصوصی نشان دهنده بی اعتمادی همسران به هم است. این تصور از آنجا ناشی می شود که همسران به اشتباه وجود حریم خصوصی را مساوی با دروغگویی و مخفی کاری در نظر می گیرند، در حالی که اگر تصویر درستی از این موضوع داشته باشند متوجه خواهند شد که همسران می توانند به هم اعتماد داشته باشند، موضوعاتی که به بهبود یا عمق بخشی رابطه آنها کمک می کند را از همدیگر مخفی نکنند اما در عین حال هر یک حریمی خصوصی داشته باشند.

این که شما با همسرتان صمیمی و دوست باشید به معنی نفی حریم خصوصی نیست. در زندگی هرکس موضوعاتی وجود دارد که به دلیل تفاوت های مردان و زنان، نمی توان آنها را با همسر خود در میان گذاشت. به عنوان مثال جزیی نگری خانم ها باعث می شود آنها به موضوعاتی توجه داشته باشند که در صورتی که با همسر خود در میان بگذارند، با واکنش منفی او مواجه شوند.
 
حریم من، قبل و بعد از ازدواج
حریم خصوصی درباره همسران تعریف جدیدی پیدا می کند. حریم خصوصی شما پیش از ازدواج نمی تواند همان حریم بعد از ازدواج باشد. اگر قرار باشد تصور کنید همانطور که والدین یا خواهر و برادر شما مرزهای شخصی شما را رعایت می کرده اند، همسرتان هم باید همانگونه رفتار کند، بعد از مدتی متوجه خواهید شد که در رابطه شما و همسرتان مشکلاتی ایجاد شده است. نزدیکترین فرد به شما از نظر احساسی همسرتان است، پس اگر تمایل به مخفی کردن حجم زیادی از مسائلی دارید، احتمالا ایرادی در رابطه شما وجود دارد.

شاید این سوال برای شما ایجاد شود که چه میزانی از داشتن حریم خصوصی در رابطه همسران ایراد دارد؟ هر چند پاسخ دقیق دادن به این سوال از هر همسری تا همسر دیگر متفاوت است اما می توان خط قرمز مشخصی را برای تمام همسران تعریف کرد. اگر میزان حریم شخصی یا به عبارتی «من» در رابطه همسران بیش از رابطه مشترک آنها یا «ما» است یا کیفیت آن را تحت تاثیر قرار می دهد، همسران باید در تعریف خود از حریم خصوصی تجدید نظر کنند.

تعیین حد و مرزهای حریم
روابط هر کدم از همسران با یکدیگر ویژه و منحصر به فرد است. به همین دلیل نمی توان برای آنها به صورت مطلق قانونی وضع کرد. همسرانی که هر دو شاغل هستند نیاز دارند تا حریم خصوصی متفاوتی نسبت به همسرانی داشته باشند که تنها یکی از آنها شاغل است. در عین حال که شخصیت هر کدام از همسران نیز در این امر تعیین کننده است. به عنوان مثال نیاز افراد درونگرا و برونگرا در داشتن حریم خصوصی و میزانی که آنها برای حریم خصوصی خود در نظر می گیرند متفاوت است. شرایط تربیتی افراد در خانواده ها نیز دراین امر بی تاثیر نیست.

فردی که در خانواده ای پرجمعیت بزرگ شده و همیشه با خواهران یا برادران خود یک اتاق داشته شرایطی متفاوت با فردی دارد که تک فرزند است یا همیشه در خانواد خود اتاقی مجزا داشته است. به خاطر همین دلایل نیز نمی توان نسخه واحدی برای همه همسران پیچید. از طرفی برخی ویژگی های شخصیتی مانند دیر اعتماد کردن یا سوءظن داشتن می تواند موضوع حریم خصوصی در رابطه همسران را با پیچیدگی هایی خاص همراه سازد.
 
اگر حریم مشخص نکنیم؟
اگر قبل از ازدواج حریم فردی خود را مشخص نکنید، احتمال این که همسرتان یا خانواده او مدام به مسایلی سرک بکشند که مربوط به شماست وجود دارد. اما باید بدانید که حریم شخصی شما برای همسرتان با خانواده اش متفاوت است. مثلا دانستن رقم حقوق زن، برای خانواده همسرش ضرورتی ندارد و جزو حریم خصوصی به حساب می آید اما برای همسرش این طور نیست. اما داشتن یک شکست عشقی در نوجوانی، هم برای همسر و هم برای خانواده او می تواند حریم خصوصی باشد. چرا که اگر کسی از این شکست با خبر نباشد اهمیتی ندارد. اما اگر یک نامزدی به هم خورده داشته باشید که آثار آن هنوز موجود است یا می تواند روی زندگی مشترک شما تاثیر بگذارد، دیگر حریم خصوصی نیست. اما اینجا می توانید در صورت صلاح دید همسرتان، موضوع را با خانواده همسر مطرح نکنید. بنابراین می بینید که حریم خصوصی بسته به شرایط شما دو نفر تعریف می شود. بعضی مسایل نه قابل گفتن به همسر است و نه خانواده او، برخی مسایل را باید هر دو بدانند و برخی مسایل را همسرتان می تواند بداند و خانواده اش ضرورتی ندارد.
منبع:سپیده دانایی

دستش را داخل دهانش می‌کند و آب دهان از گوشه و کنار لبش بیرون می‌ریزد و پدر و مادر می‌گویند دارد دندان درمی‌آورد. تب می‌کند و در تب می‌سوزد، اما باز هم پدر و مادر می‌گویند طبیعی است، چون دارد دندان درمی‌آورد. چند روزی هم اسهال می‌شود، یا لب به هیچ غذایی نمی‌زند و این بار هم به اشتباه می‌گویند مشکلش به رشد دندان‌ها مربوط است.

البته کم نیستند کسانی که فکر می‌کنند دلیل این مشکلات، رشد دندانی است که دارد از لثه بیرون می‌زند، اما متخصصان می‌گویند نه تب شدید به دندان‌درآوردن ارتباط دارد و نه اسهال. آنها عقیده دارند رویش دندان‌ها اتفاقی طبیعی است که بدون بروز مشکلات حاد و شدید پیش می‌آید. دکتر مهناز صادقیان، فوق‌تخصص گوارش کودکان می‌‌گوید: دندان‌درآوردن یک پدیده فیزیولوژیک است که با پدیده‌های فیزیولوژیک دیگری مانند افزایش بزاق دهان کودک همراه خواهد بود.

ممکن است مدفوع کودک هنگام رشد دندان‌ها کمی شل‌تر از حالت طبیعی شود که این وضع گذرا و بسیار خفیف است. همچنین خارشی که کودک در ناحیه لثه‌ها احساس می‌کند نیز می‌تواند موجب بی‌قراری‌اش شود، اما بچه در این شرایط هم کاملا سالم و خوشحال است و افزایش وزن مناسبی دارد.

 

دندان‌درآوردن هیچ مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند و جای نگرانی ندارد. نباید به اشتباه تصور کنید دندان‌درآوردن باعث تب کودکان می‌شود، زیرا رشد دندان‌ها هیچ وقت با تب بالا همراه نخواهد بود. بنابراین زمانی که کودک تب می‌کند، حتما باید به پزشک مراجعه کرده و دلیل دیگری را به غیر از دندان‌درآوردن برای این مشکل پیدا کنید. اسهال شدید یا یبوست هم ارتباطی به دندان‌درآوردن ندارد و به طور معمول این دو اتفاق نباید با یکدیگر همراه شود. البته گاهی کودکان برای کاهش احساس خارش و ناراحتی که هنگام رشد دندان دارند، ممکن است هر چیزی را داخل دهانشان ببرند و همین موضوع می‌تواند عاملی باشد برای بروز اسهال؛ ولی خود رویش دندان‌ها باعث اسهال شدید نمی‌شود.

درد است یا خارش؟

اگر دقت کرده باشید، وقتی بچه‌ها در حال دندان‌درآوردن هستند، هر جسمی را داخل دهانشان می‌کنند و آن را گاز می‌گیرند و به همین دلیل هم پدر و مادرها فکر می‌کنند دندان‌درآوردن با درد شدیدی همراه است که کودک برای کاهش درد چنین کاری را انجام می‌دهد. بعضی‌ها هم به دنبال تاول‌های دردناکی روی لثه کودک هستند و منتظر خونریزی می‌مانند.

با این حال، دکتر صادقیان می‌گوید: رویش دندان‌ها اتفاق دردناکی نیست، ولی باعث خارش شده و ممکن است حس ناخوشایندی برای کودک ایجاد کند که موجب ناراحتی‌اش شود. برای آرام‌تر‌کردن این بی‌قراری و ناراحتی کودکان باید با نظر پزشک از داروهایی که برای این منظور تهیه شده، استفاده کنید. علاوه بر این، اجسام ژله‌مانند سفت مثل اسباب‌بازی‌های تمیز ژله‌ای نیز‌ می‌تواند به کاهش علائم آزاردهنده ناشی از رویش دندان‌ها کمک کند. رویش اولین دندان‌ها معمولا در سنین چهار تا شش ماهگی اتفاق می‌افتد

در این زمان معمولا سطوح ایمنی که از مادر به شیرخوار رسیده کاهش می‌یابد و کودک کم‌کم خودش باید عناصر ایمنی را بسازد. بنابراین کاهش عناصر ایمنی منتقل‌شده از مادر به کودک می‌تواند دلیلی برای تب یا بروز عفونت باشد که این فقط یک همراهی با دندان‌درآوردن است و رویش دندان به تنهایی باعث چنین اتفاقی نمی‌شود. همچنین در کودکانی که مشکل یا بیماری خاصی ندارند، معمولا در محل رویش دندان‌ها خونریزی اتفاق نمی‌افتد.

به والدین توصیه می‌کنیم زمانی که کودک دچار مشکلی مانند تب یا اسهال شدید می‌شود، حتما به پزشک مراجعه کنند و این مشکلات را به حساب دندان‌درآوردن نگذارند.

روش‌های قدیمی چقدر موثر است؟

بعضی‌ها گردنبندهای خاصی برای کاهش درد دندان‌درآوردن دارند و می‌گویند اگر آن گردنبند را به گردن کودک بیندازید، هیچ مشکلی نخواهد داشت. باورش کمی سخت است، اما هستند کسانی که از این روش‌ها هم کمک می‌گیرند.

در حالی که دکتر صادقیان می‌گوید چنین روش‌هایی هیچ پایه و اساس علمی ندارد و نمی‌تواند صحیح باشد. گروه دیگری هم هستند که به روش‌های دیگری روی می‌آورند؛ مثلا یک تکه گوشت کباب‌شده یا برشی از لیمو‌ترش را به کودک می‌دهند تا به لثه‌اش بکشد و آرام‌تر شود که این روش هم به گفته دکتر صادقیان صحیح نیست، زیرا ممکن است کودک این مواد غذایی را ببلعد یا خوراکی‌ها آلوده شود و کودک ماده آلوده را به لثه‌اش بکشد. بر همین اساس، وی توصیه می‌کند از ژل‌های نیمه‌متراکمی که با همین هدف ساخته شده استفاده کنید تا این خطرات هم برای کودک پیش نیاید.

این دندان‌ها را به حال خود نگذارید

با خودتان نگویید دندان شیری برای خراب شدن است، باید خراب شود، بیفتد و جای آن دندان اصلی دربیاید. این دندان‌ها هم ممکن است بپوسد، خراب شود و در نتیجه مشکلات بیشتر و بزرگ‌تری برای کودک به وجود می‌آورد. پس آنها را به حال خودشان رها نکنید و به فکر رعایت بهداشت دندان‌های شیری هم باشید.

متخصصان توصیه می‌کنند زمانی که دندان‌های کودک در حال رویش است، با استفاده از دستمالی تمیز و مرطوب لثه‌اش را پاک کنید و زمانی که دندان از لثه بیرون می‌آید هم از یک مسواک نرم و مرطوب که مخصوص کودک است، کمک بگیرید. البته یادتان باشد در این سنین نیازی به استفاده از خمیردندان هم نیست.

4 راه کاهش درد دندان درآوردن

لثه‌های کوچک و نرم کودک تحمل درد زیاد دندان درآوردن را ندارد و به همین دلیل، این فرشته‌های کوچک همیشه با بی قراری و گریه و مریض شدن این دوران را سپری می‌کنند. برای اینکه بتوانید تا حدی این دردها را از وجود فرزند دلبند خود دور کنید، بد نیست راهکارهای زیر را نیز امتحان کنید.

1- پارچه حوله‌ای نم‌دار

پارچه حوله‌ای خیس و سرد یکی ار روش‌های خوب برای تسکین درد درآوردن دندان است. این پارچه را روی لثه‌های کودک قرار دهید تا بجود. حتی می‌توانید یک تکه یخ هم میان پارچه بگذارید و محکم ببندید تا خدای نکرده در گلوی کودک نپرد و سپس پارچه را در دهان کودک بگذارید تا بجود.
برای این منظور می‌توانید پارچه را در چای بابونه خیس کنید و در یخچال قرار دهید تا سرد و خنک بماند یا حلقه‌های پلاستیکی که برای دندان درآوردن کودکان است را نیز در یخچال قرار دهید تا سرد شود. سپس به کودک بدهید تا بجود.

2- دندونی

برای کودکانی که از درد لثه رنج می‌برند، می‌توانید دندونی‌های لرزان خریداری کنید. انواعی از دندونی وجود دارند که با گاز گرفتن کودک، شروع به لرزش می‌کنند و این مساله بسیار برای کودک خوشایند و دوست‌داشتنی است. برای اینکه باعث تسکین دردش هم بشود، آن را در یخچال قرار دهید تا سرد شود.

3- غذاهای منجمد

سرما و یخ به کاهش درد لثه کودکانی که در حال دندان درآوردن هستند بسیار کمک می‌کند. می‌توانید غذاهایی که کودک در آن سن مجاز به خوردن آنهاست را در فریزر منجمد کنید تا کودک آنها را بجود و سرمای آن درد دندانش را کاهش دهد. موز یخ زده یا شیر منجمد نیز روش‌های خوبی برای کم کردن درد هستند.

4- پستانک در یخ

برای کودکانی که پستانک می‌خورند می‌توانید پستانک آنها را در فریزر منجمد کنید تا هنگام مک زدن آن، سرمای موجود باعث بی‌حس شدن لثه‌ها و کم شدن درد آنها شود.